این بخش، نصب و پیکربندی برنامهٔ لازم به‌منظور اجرای رلهٔ Tor برای سیستم‌عامل‌های مختلف را پوشش می‌دهد.

این گام‌ها برای آخرین نسخهٔ پایدار از سیستم‌عامل موجود در نظر گرفته شده است، روی Ubuntu برای آخرین انتشار پشتیبانی بلندمدت (LTS).

توجه: برای برخی سیستم‌عامل‌ها، بسته‌های نسخهٔ آلفا موجود است (نسخه‌های Tor با ویژگی‌های جدید هنوز پایدار تلقی نمی‌شوند). این تنها برای افرادی که مشتاق هستند تا در آخرین انتشارها/ویژگی‌ها، اِشکال‌ها را آزموده و گزارش کنند توصیه می‌شود. اگر به‌دنبال آن هستید که با کمترین تلاش یک رلهٔ Tor اجرا کنید، توصیهٔ می‌کنیم که به انتشارهای پایدار اتکا کنید.

سؤالاتی که باید پیش از پیکربندی Tor روشن کنید

• آیا می‌خواهید یک رلهٔ خروج یا غیر-خروج (پل/نگهبان/میانی) اجرا کنید؟
• اگر می‌خواهید یک رلهٔ خروج اجرا کنید: چه درگاه‌هایی را در سیاست خروج خود مجاز می‌دانید؟ (درگاه‌های بیشتر معمولاً به معنای شکایت‌های سوءاستفاده بالقوهٔ بیشتر است.)
• می‌خواهید از چه درگاه TCP خارجی برای اتصال‌های دریافتی Tor استفاده کنید؟ (پیکربندی «ORPort»: ما استفاده از درگاه ۴۴۳ را اگر مورد استفادهٔ یک daemon دیگر روی سرور شما نباشد، توصیه می‌کنیم. ORPort 443 توصیه می‌شود چون اغلب یکی از چند درگاه باز روی شبکه‌های WiFi عمومی است. درگاه ۹۰۰۱ یک ORPort مورد استفاده رایج دیگر است.)
• از چه نشانی ایمیلی برای رله(های) خود در فیلد اطلاعات مخاطب استفاده خواهید کرد؟ این اطلاعات به‌صورت عمومی منتشر خواهد شد.
• چه میزان ترافیک ماهانه/پهنای باند را برای ترافیک Tor مجاز می‌کنید؟
• آیا سرور دارای نشانی IPv6 است؟

فرمان‌های نصب در بلوک‌های کد نمایش داده شده‌اند و باید با سطح دسترسی ویژهٔ ریشه اجرا شوند.

در زیر روی نوع رله‌ای که می‌خواهید میزبانی کنید کلیک کرده و فراموش نکنید که پس از نصب رله و روال مطلوب را بخوانید.